ខ្ញុំបានប្រទះឃើញសៀវភៅកំណាព្យ បុប្ផាខ្មៅ នៅបណ្ណាគារអង្គរដោយ ចៃដន្យ។ ខ្ញុំជឿថាប្រាកដ ជាមានអ្នកស្គាល់សៀវភៅនេះ ព្រោះវាជាសៀវភៅចាស់មួយដែលបានបង្ហាញមុខតាំងពីសម័យ សង្គមរាស្រ្តនិយមមកម្លេះ។
បុប្ផាខ្មៅត្រូវបានបោះពុម្ភជាលើកទីមួយនៅខែវិច្ឆកា ឆ្នាំ១៩៧០ វាជាកំរងអត្ថបទកំណាព្យចំនួន២៦ ដែលសុទ្ឋសឹងតែជាស្នាដៃរបស់លោក គយ សារុន (ខ្ញុំប្រើពាក្យលោក ព្រោះខ្ញុំពុំស្គាល់អំពីឋានៈពិត របស់លោក)។
នៅពេលនេះ ខ្ញុំសូមលើកយកអត្ថបទកំណាព្យមួយដែលខ្ញុំពេញចិត្តជាងគេ មកចែកជូនអ្នកទាំងអស់ គ្នាអានកំសាន្ត និងវាយតំលៃទៅតាមការយល់ឃើញរបស់អ្នក៕
វិលវិញឬអូន?
១
តូចធំ ធំតូច ស្តួចរីកសាយ ចង្អៀតទូលាយ រួចចង្អៀត
វែងខ្លី ខ្លីវែង រួចខ្លីទៀត រួចបង្ហាញងៀតអោយច្បាស់ការ ។
២
ពីដើមមនុស្សស្រាតរួចចេះប៉ឹង រួចប្រឹងដេរស្លៀកបិទកាយា
ស្លៀកពាក់ជុំជិតរឹតអាត្មា យល់ថាបែបហ្នឹងទើបហៅថាល្អ ។
៣
ឥឡូវយល់ថាវែងលែងសម តាំងខំវៀលវះបញ្ចេញក
បង្ខើចដល់ភ្លៅនៅបន្ត ចំហថែមទៀតជូនកំសាន្ត ។
៤
យូរទៅប្រហែលជាគេប៉ឹង ឬស្រាតទេដឹង?មិនហ៊ានស្មាន!
យ៉ាងណាក៏ដោយអោយតែបាន តាមដានសម័យថ្មីអោយទាន់៕